Ogród Japoński

Ogród Japoński. Wisienka na torcie terenów przylegających do Hali Stulecia. Założony z inicjatywy hrabiego Fritza von Hochberga, dyplomaty i orientalisty, przy udziale japońskiego ogrodnika Mankichiego Araia z okazji Wystawy Stulecia w 1913 roku. Łączy w sobie cechy kilku typów ogrodów: publicznego, wodnego, związanego z ceremonią picia herbaty i kamienistej plaży. Kompozycyjnie jest przemyślany i konsekwentny jak ścieżka samuraja. Z bramy głównej Sukiya-mon przez most z pawilonem widokowym Yumedono Bashi docieramy do rozstaju dróg. To moment wyboru. Wzdłuż brzegu stawu prowadzi trakt od łagodnej żeńskiej kaskady Onna-daki do gwałtownej kaskady męskiej Otoko-daki. Ścieżką drugą, pokonując łukowy most Taiko Bashi, dojdziemy do pawilonu herbacianego Azumaya.

Niespotykana roślinność, zaskakujące aranżacje oraz symboliczne kompozycje przestrzenne sprawiają, że Ogród do dziś uznawany jest za prawdziwy skarb  przez miłośników botaniki i ichtiologii (to z uwagi na zamieszkujące stawy pomarańczowe karpie koi, wygrzewające swe pokaźne grzbiety w popołudniowych promieniach słońca). Obok Ogrodu Botanicznego to bez wątpienia obowiązkowy punkt dla każdego sympatyka przemyślanych założeń ogrodowych.

Strona Ogrodu Japońskiego
Zobacz także: “Ogród Japoński we Wrocławiu”